Sana Geliyordum Şiiri - Süleyman Eser

Kırgın bahar öğlesinde
Söyleyemediğim türkülerim
Mızrak olup saplandı göğsüme
Yayılıyor sızısı küme küme
Islak güneşe bakarken gözlerim
Lağım suyu döktüler köküme

Çöl sıcağında bıraktılar
Mor menekşemin dallarını
Yapraklanan hayallerim sis oldu
Kelepçelediler bileklerimi
Ayaklarıma köstek vurdular
Ben sana gelirken tuttular yolumu
Bir sağa bir sola savurdular

Saçlarımın kökündeydi pençeleri
Satırları bir bir vurdular göğsüme
Satır satır döktüm ağıtları yüreğime
Korkardım kanlı gözlerinden
Yine kırgın bir bahar öğlesi
Ağzıma tıktılar hayallerimi
Tadı damağımda kaldı umutların
Saman kağıda çizdirttiler yolumu
Karanlıkta bıraktılar güneşimi
Şaşırttılar bana sağımı solumu

Yatırdılar kızgın kumlara bedenimi
Şişlediler bütün fikirlerimi
Sonra taşın altına bastırıp
Üstüne bir şişe katran boşalttılar
Ben sana gelirken yolumu tuttular
Kaldırıp kaldırıp taşa çarptılar
Ben sana gelirken dizimi kırdılar
Şiirim bile içimde kaldı yarım
Ama bir gün mutlaka tamamlarım
Yeter ki sen bana fırsat ver
Senin yoluna feda olsun canım
-SAMANDIRA-
04.03.2004