Sana Gelir Şiiri - Zülfü Evin

Hoyrattır bizim elin gamsız geceleri
Çöker karanlık, hasret gibi sana gelir
Açılır meyler, taze çiçekler gibi
Konuşmaz diller birden söze gelir
Atılır ardından naralar, çalınır sazlar
Gözlerinde cihan dize gelir

Dostlar sarar, sıra dağ gibi seni
Konuşur diller, çizer kalemler resmini
Benzersin bazen mehtaplı gecede aya
Birden dönüşürsün ilkbaharda hazana
Tutulur nefesler, yeniden senle bir daha
Sanki can bedende sona gelir

Savrulur, seher yeliyle birlikte ateşten küller
Her tarafta ismin zikreder uyanan bülbüller
Mağrurlanır, ama kapanmaz, yaşaran gözler
Sel olup, ırmak gibi sana gelir

Sana gelir, ateşten kalan son koru alan yürek
Unutup maziyi, mezara gömdüm diyerek
Olmuşsun, cana son demde kelebek
Sana gelir gönül, koza olup sana gelir