Yine aklıma düştü gurbet elde sıla
Mektup yazdım tez gider mi ola
Ağlayan anama merhem olur mu diye
Yine aklıma düştün Bünyan geleceğim sana
Yıllarca ayrı kaldım anadan babadan
Haber yok kardeşten bacıdan
Özür diliyorum mezardaki yatanlardan
Yine aklıma düştün Bünyan geleceğim sana
Bende garibim ellerin vatanında
Arkam yok çiğnenirim ayak altında
Ben gurbette dostlar Bünyan’da
Yine aklıma düştün Bünyan geleceğim sana
Hasta olsam bakanım yok
Benim karnım aç herkesinki tok
Başucumda su verenim bile yok
Yine aklıma düştün Bünyan geleceğim sana
Herkes elele kol kola neşe onlarda geziyor
Benim küçücük kalbime zehirli oklar saplanıyor
Bir gün görmedim ciğerim yangın gözlerim ağlıyor
Yine aklıma düştün Bünyan geleceğim sana
Herkes vatanında ben ise gurbette
Bu günler geçer bir gün elbette
Namerdim bu sene ziyaretine gelmezsem eğer
Yine aklıma düştün Bünyan geleceğim sana
Kayıt Tarihi : 19.5.2013 23:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Amcam oğlu Şakir Altıntop ailevi nedenlerle çok küçük yaşlarda Bünyan’ı terk edip İstanbul’a gider. Askerlik görevini yaptıktan sonra tekrar İstanbul’u mekan tutar. Çalışır çabalar kendi imkanları ile evlenir. Evlilikleri kısa sürüp ayrılırlar. Tekrar bir bayanla evlenir, karı koca Almanya’ya gider, orada uzun yıllar çalıştıktan sonra tekrar Türkiye’ye dönüş yaparlar. İstanbul’da üç adet ev alıp oraya yerleşirler. Bünyan’a gelmeyişleri uzun yıllara dayanır. Annesinin rahatsızlığı nedeniyle Bünyan’a teşrif buyurup dünya gözü ile biricik annesini görüp sarılıp hasret giderirler. Hem annesi, hem babası, hem kendisi ve hanımı Bünyan’dan öte aleme intikal ederler. Ruhları şad olsun. Mekanları cennet olsun Amin. Amcan Oğlu Salih Altıtop. Bu Şiiri Amcam oğlu Şakir Altıntop’a ithaf ediyorum. 30.01.2011
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!