Sana Geldim Anne Şiiri - Serdar Erdemir

ben geldim anne; sana geldim
giderken;
göz yaşlarınla içime bıraktığın/
son nasihatini yüreğime kilitleyip
yaşayacağım;
son gecenin iniltisiyle geldim...

büsbütün yılgın
büsbütün yaralı
yüreği kınında.!
durulmuş,arınmış geldim…

oy yüreğine vurulduğum;
aç koynunu
yaban kokusuyla geldim.
bu kez yalnız değilim
babamın haberi olmasın
içimde Allah korkusuyla geldim!

hava soğuk, al içeri anne
korkma ellerimde ki;
paslı kelepçelerden!
masmavi özgürlüğümü sırtlayıp;
doyasıya sarmaya,
koklamaya geldim…

üşüyorum anne ısıt beni
ürkek bir ceylan yavrusu/
yüreğiyle geldim…
titreyen ellerimi al avuçlarına;
ovuştur
baldıran acısıyla geldim…

uzat ellerini kurban olduğum
hasretini;
zindanlarda soluduğum.
gözlerini;
gecenin ürkekliğinde bulduğum
uzat ellerini sar boynuma
dönüşü olmayan;
bir yoldan geldim.sana geldim…

gelişim sanadır anne;
ellerim boş, kelepçeli!
gözlerim hasretinin nöbetinde
yüreği dopdolu geldim.
sana geldim…

sakıncalı tutkularla
kırılgan umutlarla
bir bana kalan;
deli başımla
eceli kapıda; bırakıp geldim.
sana geldim anne
yirmi beşlik değil;
yedinci yaşımla.
çocukluğumla
tek temiz kalan yanımla geldim.
sana geldim…

'Ankara'dan Elazığ'a' 1998