Ayrılığı
Ölümü
Sen gerçek mi sandın
Aleme doğanlar asıllarına ölmekte
Ölenler ise bana doğmaktadır.
Ebedi yaşama, Aşka, Bana kavuşmaktadır
Yaşam gibi ölümde bir sırdır.
Hikmeti Sırrı perdeye serende gör
Gülü goncada solduranda gör
Gönülde ateşi yakanda gör
Bülbülü acıyla şakıtanda
Mecnunu çöllerde inletende gör
Doğmak için ölmek
Gelmek için önce gitmek
Kavuşmak için ayrılmak
Bilmek için önce karanlığa düşmek gerek
Pişmek için önce ham iken acıda yanmak gerek
Aslında ne doğarım ne ölürüm
Zamanın olmadığı bir An'dan
Kendimi seyrederim
Doğanla doğarım
Ölenle ölürüm
Bilirim Kendi sırrımı
Her sevgilinin gönlünde
Burası - her yerdir
Bu an - her andır
Yaşamla- Ölümün bir olduğu Mutlak Yokluktur.
Canların Canı
Ey dost
Acıların hasretin kederlerin bendedir
Kederi acıyı sana verende gör
Bu gün senin gönlüne geldim
Sevgi olup akmaya, Güneş olup doğmaya geldim.
Kayıt Tarihi : 21.4.2006 01:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!