Sana Geldim Şiiri - Fatih Ercan

İşte sana geldim
Sabahsız bir gecenin ortasında
Yanımda kırık dökük hayaller
Ve sırtımda umutsuzluğun örtüsü
Yavaş yavaş yürüyorum
Islak kaldırımlarda
Her bir köşe tanıdık
Her adımda sen varsın
Şu kapı açılacak
Karşıma çıkacaksın
Maziyi yaşar sanki
Gittiğim yolda zaman
Ayak seslerin gelir
Kaldırım taşlarından
Senin resmini çizer
Oynaşan şu gölgeler
Duvarlarda sen varsın
Kaldırımda sen yolda sen
El sallıyor gibisin
Buğulu pencereden
İsyankar şimdi şehir
Lambalar üşümekte,
Titriyor şuleleri
Rüzgar ise pervasız
Gezinir boş sokakta
Bir türkü tutturmuşki
Ayrılıktan bahseder
Fısıldar kulağıma
Değdiği herbir dalda
Vuslata yelken açan
Divane aşık gibi
Kızıl karanlıklarda
Yüzer kar taneleri
Sanki ölmüş binalar
Toprak ölü taş ölü
Sarmış koskoca şehri
Beyaz ve soğuk örtü
Her adım atışımda
Uzaklaşır ışıklar
Ne bildiğim gölge kaldı
Nede dünden bir iz var
Karanlıklar sarmış beni
Yar gibi canan gibi
Sana hiç benzemiyor
Acımasız ve kibirli
Yol alırız beraber
İki yalnız dost
İki yalnız sevgili
Biliyorum olmayacak
Bu gecenin sabahı
Yokluğunun simgesi
Hasretin zafer takı
Yazar son sözlerini
Soğuk kitabesinde
Sonunda mühür diye
Son bakışın gizli