Sana Geldim... Şiiri - İsa Ünal

03,12,2003 /00,24

Ne demeli şimdi yalnız gecen yıllara ya da yaşayamadığımız mutluluğa yada engeller koyan topluma, ve beni sensiz yaşamanın mecburi çıkmazlarında bırakan her şeye ne demeli. Yalnız geçen karanlık gecelerin karamsar duygulara boğulduğu sensizlik içinde kalmak zorunda kaldığım gecelere lanet mi okumalı. Ne demeli!

Şimdi çok iyi biliyorum ki: o içimde yoğunlaşan ruhumu çepeçevre saran duygularımla patlamaya hazır duygularımla savaştığım, kendi kendimle konuşup kalbime senin yerine seslendiğim, daha sonra senin imkânsızlığını düşünüp çılgınca dönen, seni bana getireceğini düşündüğüm saatlerin her saniyesini bir asır gibi yaşadığım, içimde büyüttüğüm özlemin her yanımda hissettirdiği ağrılarla sabahlara kadar kendi kendimi telkin ettiğim ve sana gelmek istememe rağmen sensiz olmak zorunda kaldığım her gece aslında beni sana seni bana getiren bir yolmuş. Ne kadar kutsal bir yolmuş bu sonunda sen olduğun için sevgi olduğu için ve birlikte merhaba diyeceğimiz sabahlara bizi getirdiği için.

Yıllardı aslında bekleyişim senden önce sen vardın senden sonrada sen olacaksın sesini her duyuşunda titreyen kalbimde. Yüzünü her görüşümde bedenimden kopup sana koşan ruhumun en saf duygularında, sana gelmek istedim sana geldim, dünya kadar büyük kalbinde bana da küçücük bir yer verdiğin için, o kalbin sahibi sen olduğun için sendeyim. Gerçeklerden metafizik âlemin en uzak noktalarına kadar her şeyin en güzelini ruhunda cemalinde barındıran eşsiz insan sana geldim belki korkak ürkek bir ceylan gibi bir kır ortasında belki de bir aslanın avına kükremesi gibi bir dağ yamacında geldim… Sesim benim içimde dağlar aştı, çığlar düşürdü ki söylemeyi çok istediğim ama ifade edecek sözcük bulamadığım en sonunda tanrının lutfu ile dudaklarımda sese dönüşen duygularımla geldim. Söyleyebildiklerim insanların anlam yükleyebildiği sese dönüştürebildikleri kadar sadece. Eğer içimde yıllardır birikenleri anlatmak istesem gerçekten yüzlerce ciltlik daha önce hiç kullanılmamış hiç bilinmeyen sözcüklerden oluşan lügat yazmam gerekirdi. Gerçekten bu hiç yaşanmadı sende hiç tatmadın bunu görmedin böyle bir şeyi. Ne şarkılar tercüman olur bu duyguya ne de şiirlerde bulabilirsin, yaşamayı hak edenlerin ve sadece yaşayanların tadabileceği bir duygu bunları yaşamayı hak ettiğin için sana geldim. Uzak yollardan geldim kalbimden yıllarımdan doğuşumdan ve tanrıya olan aşkımın cüzi boyutundan sana geldim. Ben tanrı değilim hiçbir şeyin en mükemmelini içimde oluşturamam ama benim tanrım var ve kalbime insana duyulacak en büyük aşkı yerleştirmiş. Onu şimdi daha çok seviyorum seni kalbime koyduğu için ve insanların en değerlisi olarak seni bana seçtirdiği için.

Sana geldim senden kendimden ve tanrıdan geldim, tanrı istedi geldim. Uzak yoldan geldim. Karanlık ve kabus dolu gecelerden yokluğunun zindan karası hüzünlerinden geldim sana. An dikenli yollardan geçtim de geldim. Yokluğunun kalbime battığı patikalardan aştım. Şimdi kutsal yolculuğum bitti kalbimdeki dikenleri temizle, varlığın dolsun içime. Sana geldim sende kalmaya sende yaşamaya senle olmaya geçecek olan her sabaha birlikte merhaba demeye ve en önemlisi sen olmaya geldim seninle birlikte. Dünyanın en güzel kelebeği, sen iyi ki varsın, ya olmasaydın ha… Var olduğun için ve varlığımı tamamlamak için sana geldim. Sende büyümek sende kanatlanmak için ve seni kanatlarım yapıp birlikte sonsuza uçmak için geldim.