Bir fırtına bulutunu alıp altıma çağlayarak
Dağlarını aştım hasretliğin, sana geldim
Bil ki artık burasıdır yerim yurdum benim
Dönüş yollarımı kapattım, senin olmaya geldim
Torbamda gururlu kır çiçekleri getirdim sana
Takip ettim gökteki yansımanı, sana geldim
Hayallerim için düştüm yollara bir öğle vakti
Evimden uzaklara sürdüm kendimi, sana geldim
İster kabul et al gönlüne, ister kov kapından
Son durağıdır burası ömrümün, sende bitmeye geldim
Duvarına harç, çiçeğine toprak, yahut gönlüne yoldaş
Bil ki artık dönüşüm yok, kendimi sana adamaya geldim
Kayıt Tarihi : 11.9.2014 18:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Sevil](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/09/11/sana-geldim-213.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!