sen doruklardasın
ben yokuşlarındayım yalınayak
üzgün,yorgun ve ağlayarak
düşlerimin sevgilisi kadın
yağmur düşerken toprağa
buğusu düşer denizlere dağlara
seninle koşarken kırlara
yorulup atarım kendimi,sana akan ırmaklara
sana geldim
ellerim bomboş,yüreğim dolu
biraz yorğun,biraz solgun
dinmez içimdeki acı,sen yoksun
sana geldim
üşümüşlüğüm sende kalarak
sana geldim
beni çağırır yanına
gül kokulu mektuplar yazarak
Kayıt Tarihi : 13.10.2008 05:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ufuk Karahan](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/13/sana-geldim-112.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!