Hazanla hüzün karıştı istanbula
Yağmur dışarı sen, içeri akıyorsun
Sana en yakın uzağında dolanıyorum
Işığın etrafındaki kelebekler gibiyim
Sana en yakın uzağındayım, ki görmek için
Günler değirmen misali içimdedir yangın
Acımdanmı bilmem içimde bir hüzün bir hüzün
Ne zaman aynaya baksam yaralıdır yüzüm
Işığın etrafındaki kelebekler gibiyim
Dönüyorum olduğum yerde sana doğru
Bilmesende ve görmesende sevgili
Sana en yakın uzağındayım
Olduğun her yere el sallıyorum
Görmesende duymasanda
Hem hazan, hem hüzün dört bir yanım
Önüm arkam sobe....
23-10-2007 Istanbul
Nurettin PektaşKayıt Tarihi : 23.10.2007 12:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!