Sana En Çok Bu Yakışıyor; Gitmek

Seni düşlemek öyle kötü ki;
Satırlar dolusu yaş getiriyor gözlerden...
Ve benim olduğunu bildiğim halde kormak
Seni kaybetmekten korkmak ve hep yeniden ölmek...

Bir bilsen seni ne çok sevdiğimi
Kalbimdeki Yerini bir görsen
Ve seni tarfi edememenin acısını bir hissetsen;
Acınacak halde olduğumu anlarsın...

Bazen seni tanımlayacak söz bulmaya çalışıyorum
Saatlerce düşünsemde boş kalıyor önümdeki kağıt
Ve hıçkıra hıçkıra ağlıyorum
O tertemiz kalbin için, tarif edilemez benliğin için tek bir kelime
bile bulamıyorum ya; kahroluyorum

En çokta seni üzüp kırdığımda mahvoluyorum...
O; uff bak şimdi bile kalbini tarif edemiyorum
Özür diliyorum senden, hemde milyonlarca kez özür diliyorum
Sana yakıştıracak, dünyada eşi benzeri olmayan bir cümle, bir kelime,
belkide bir harf bulamadığım için özür diliyorum...

Neyse, o eşi benzeri olmayan kalbine döneceğim tekrar...
Belkide gerçekten sahip olduğum ama kendimden bile kıskandığım bir
melek eşitliğindeki kalbine...

Kırıklarını gördükçe için acıyor; kendime kızıyorum ve en olmaz
derecede aşağılıyorum..
Seni üzdüğüm için kendimden nefret ediyorum...

Ne olur sen üzülme;
Işıldayan yıldız gözlerinden yaş akmasın asla!
Kalbini hep ben acıtıyorsam;
Git benden, sevme...

Yalvarırım git!
Belkide en iyisi bu olacak;
Ne ben ağlayacağım seni kırdığım için,
Ne de sen üzüleceksin..

Keşke bu kadar semeseydim seni,
Alışmasaydım sana,
Dökmeseydim tek damla gözyaşımı!
O zaman sana bu kadar bağlanmazdım da...

Ne olur daha fazla ağlatmadan git!
Dön deyip yalvarsamda sana;
Dönme sakın!

Seni çok seviyorum ama iki bedende tek ruh olamıyoruz.
Sen beceremiyorsun sevmeyi,
Yürekli olamıyorsun benim gibi...
Çünkü sen alışmışsın sen yalan sevdalara...
Şimdi sana verdiğim bu kusursuz aşkı taşıyamıyorsun;
Ağır geliyor sana verdiğim aşk;
Kaldıramıyorsun...
Hakkını veremiyorsun değerimin,
Sen git en iyisi,
Sana en çok bu yakışıyor; Gitmek!