Ne zaman kalemi alsam elime
Sen düşüyorsun satırlarıma
Ben sussam kalem anlatıyor seni bana
Kalem yazıyor; Ben yanıyorum
Kalem yazıyor: Ben ağlıyorum
Her cümlede biraz daha seviyorum
Beni O en masum yerde gözlerinde sakla diyorum
Yine sen düşüyorsun satırlarıma
Hece hece. harf harf
Cümleler kuruyorum
Her cümlem seni anlatıyor
Bitip tükenmiyorsun
Yazdıklarımı silsem ne çare
Sussam
Dilimi kessem ne çare
İçimdeki ses susmuyor ki
Bağırıyor içimde seni seviyorum diye
İşte o zaman
Kaleme ve satırlara sarılıyorum
İçimdekiler haykırıyor
Bir bir dökülüyorsun satırlarıma
Siyah
Mavi
Beyaz
Sarı
Rengârenk düşüyorsun
Sen bazen siyahın hüznü
Bazen beyazın temizliği
Bazen sarının canlılığı
Bazen mavinin umudusun
Bazen de kırmızıdaki ateşsin
Biliyormusun aslında sen yağmursun
Damla damla düşüp yüreğime
Yavaş yavaş biriktin
Önce sevda seli
Sonra aşk tufanım oldun
Gene de durmadı içinde sen olanlar
Sen içime işlemişsin
Bende seni satırlara
İşliyorum
Nakış nakış
Desen desen
İlmik ilmik
Her kelimede sen varsın içimde
Benden çok, kendimden öte
Öyle bir aşksın ki bende
Başa çıkamıyorum içimdekilerle
İşte o zaman
Sen satırlarıma, ben sana düşüyorum
Kayıt Tarihi : 26.5.2011 16:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!