Divanesin ey gönül, bu son nefes sana kâr
Ele sitem eylersin, bil ki artık gelmez yar
Bahar biter yaz geçer, ardı sıra hazan var
Bağı gülü neylersin, çöller bile sana dar.
Deniz mavi gök mavi, neden kara insanlık
Kaldı mı yaşanacak, birkaç yudum sevdalık
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
