İzin ver de göreyim,alemim ne alemde?
Perdeyi aralayım,ne tür sır mevcut ben de?
Eserden müessire,bir yol buldum ben ile,
Huzura mı erilir? Bu hantal beden ile.
Bir kamofle aracı,beden bana burada,
Bırakırım çürüsün,yol olduğum sırada.
Taş topraktan derlenip,yapılan bu kargasa,
Hizmet etmeye değmez,göç için zaman kısa.
Bırak aslına dönsün,topraktı toprak olup,
Bir önem kazanırız,O'na muatap olup.
Bedenime şereftir,iz olmak Efendime,
Toz olupta bulaşmak, ayağının bendine.
Diyelim ki bir saat,rotar yaptığın yerde,
Hiç saray yapılır mı? Yolculuk varken serde.
İşte biz bir yolcuyuz,beden emanet bize,
Mal O'nun ruhsat O'nun,set konmuş önümüze,
Aşmayınca erilmez,o engelden O yâre,
Hizmetci mi olduk biz? Bu bedene boş yere,
İstiyorum tutsaklık,tez zamanda son bulsun,
Topraktan gelen ceset,yer ile yeksan olsun,
Aramızda kalmasın,ister bu can engeli,
Alda kavuştur nolur,Allahım(cc) benden beni.
Biz ki (senden) gelmişiz,yine (sana) döneriz,
Sevgili Efendimizin.şefaatın dileriz...
05.05.2005
Ömer ÇetinkayaKayıt Tarihi : 22.5.2006 12:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Turhan Toy
TÜM YORUMLAR (1)