Yalnızlığımda,
bir kıvılcım gibi düşüyorsun üzerime;
gözlerin geceyi delen alev,
ellerin vücuduma dokunan melodi gibi.
Sana dokunmak,
sanki yıldızları tenime indirmek;
her nefesin,
göğsümde dalga gibi kabarıyor.
Dudaklarının kıyısında
gizlenmiş sonsuzluk var;
orada öpücükler,
bir çiçeğin açılışı kadar sessiz
ve bir şimşeğin çarpışı kadar vahşi.
Bedenin
sonsuzluğun sesi,
tenin fırtınanın birleştiği yer.
Her dokunuşunla yeniden yaratılıyorum.
Ve biliyorum, sevgilim:
Seninle aramızda akan bu ateş
yalnızca bedeni değil,
bütün bir evreni yakıyor.
Aşk
Kayıt Tarihi : 20.9.2025 12:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!