Her sabah tozlu penceremden içeri girerdin güneş niyetine
Aklımın ipini tuttun, tam dönecekken deliye
Bende ruhuna her gün bir şiir armağan ettim
Bir an önce dön diye geriye
Bir fincan kahve kadar sıcacıktı gülümsemen
Seni unutmak mümkün değil geçse bile kırk sene
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta