Her sabah tozlu penceremden içeri girerdin güneş niyetine
Aklımın ipini tuttun, tam dönecekken deliye
Bende ruhuna her gün bir şiir armağan ettim
Bir an önce dön diye geriye
Bir fincan kahve kadar sıcacıktı gülümsemen
Seni unutmak mümkün değil geçse bile kırk sene
Damarımda ki kan, alnımda ki kader
Sen her şeysin, her şiir seni anlatır, senden geçer.
Okuya okuya, şiir değil ömür biter
Ve okursan, gözlerin görür kulağın duyar
Keşke seni anlatmak mümkün olsa yedi kuşağa
Sana dokunmak, sapmaya benzer sanat sokağına
Kayıt Tarihi : 3.12.2021 13:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!