Affet beni,
seni severek suç işledim.
Ama başka türlüsü mümkün değildi.
Senin gözlerinle bakınca dünyaya
hiçbir şey masum kalmıyor.
Ne bir öpücük,
ne bir sessizlik,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta