Akşam oluyor
Mor omuzlarında dağların
Koyu mavi bir rüzgar esiyor siyaha doğru
Dev ağaçlarda bir hüzün var
Alışılmış
bütün üzüntüler bu gece
Dağlara taşınmış
Dağa bakıyor,kendimi görüyorum
Dağ demek ben demek
Dağlar hüzünlü bu gece
Ben hüzünlüyüm
gene başladı kadere
Kör olası küskünlüğüm
Ben dağım,üzerimde ağaçlar var
Çam,meşe,gürgen,kayın
Bu eğri ağaçlar yıkılmaz
Aldırmayın
Ağaçlara bakıyor
Seni görüyorum
Bende sen yaşıyorsun meleğim
Çamlar gibi baki,Sevgin gibi ölümsüz
Yeşilliğin var bende
Her şeye rağman uzaksın bana
Ellerin başkasının ellerindemidir acep
Sana aşığım,sana kul köleyim
Sev de seveyim öl de öleyim
Yaprağına,dallarına kadar vurgunum sana
Taşımla,toprağımla ,humuslarımla
Özledim denen şey buysa eğer
Özledim seni
Yalnızlık tak dedi Gürgen'e,Kayın'a
Yalnızlık canıma Tak dedi
Yokluğundan kurudu
Soğuk pınarlarım
Hasretin dokunur bana
Ve
Her aklıma estiğinde sen
Ağlarım
1970
Kemal Mutlu 3
Kayıt Tarihi : 12.4.2020 07:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!