Yüz yerimden parçaladı sinemi
Vebal aldı fırlattığın okun ha!
Nasıl verdin gözlerime bu nemi
Seviyorsan gözlerime dokun ha!
Çığ düşürme bu kurduğum umuda
Hiç uğruna ‘’beni yaktın’’ deme de
Gerekirse al eline mumu da
Uzak değil, sevmelerim yakın ha!
Gittiğinde çoşkun sular akmadı
Senden başka beni kimse yakmadı
Lale, nergis senin gibi kokmadı
Bahçeleri imrendirmiş kokun ha!
Her davul ki, çalar imiş denginden
Kuşlar yasa bürünüyor renginden
Çok aşıklar meraklanmış cenginden
Görülmemiş bir güzide akın ha!
Nankör aşkı, mendil gibi fırlatır
Pak olan aşk sevdiğini parlatır
Böbürlenmek kalp gözünü körletir
Ölene dek, bir ciddiyet takın ha!
Bir kerecik aynalara gülsene
Elin değil benim gibi ölsene
Şeytanlığa özenmeden gelsene
Aşk bilmezin sohbetinden sakın ha!
Kerem eyle; olmadım ki canavar
Tatlı çile görmedim ki ‘’sen’’ kadar
Ve benimde bu sevda’da hakkım var
Ve unutma.. seninde var, hakkın ha!
13 - Nisan - 2011...
Gökan ÖztürkKayıt Tarihi : 7.5.2011 19:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!