bu sabah
servise binmedim
işe gitmek için,
yürüdüm....
işe gittiğim sanılıyordu
belki
görüntüden.
ama
kendime
yürüyordum....
yolum hem uzun
hem kısaydı
ama ben
hiç yorulmadım...
sana yürüyordum...
kendime yürüyordum...
arkamdan gelen biri
türkü söylüyordu
son perdeden.
bir deli!
kim akıllı
kaldı ki! ....
martı çığlıklarıyla
yürüdüm kendime....
liman
sütliman
sevdiğin
sevdiğim gibi....
renk renk sandallar
vardı
sıra sıra dizilmişler......
içlerinden biri
ki
bembeyaz
tertemiz.
kırmızı tek çizgi
ile çevrelenmiş.
üzerinde kırmızı ile
-canım-manolya
yazıyordu...
onu seçtim...
-senin gibi-
en çok
onu sevdim...
Kayıt Tarihi : 8.2.2004 09:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!