Ilık bir nisan yağmurunda
Yağmurdan kaçan insanlara inat olsun diye
Her damlasını yakalamak için bulutların
Koştum ellerimi açarak sana
Ve üşümeyi tanımak için,
Yaşadığımı anlamak adına
Güneş halime gülerken
Koştum ellerimi açarak sana
Koparmaya kıyamadığım gökteki bulutlara
Yerden el açıp da kokladığım
Siyah gelinciğin kokusuydu burnumda tüten
Sağnak yağmurların altında
Koştum ellerimi açarak sana
Ben çocukluk bilmem, tadamadım
Yağmur, kokusunu toprağa verdiğinde
Ana kokusu sanırdım
Toprak giydiğinde beyaz gelinlini
Koştum ellerimi açarak sana
Gecenin kör karanlığında
Her yolumu bulamadığımda
Koştum ellerimi açarak sana
Kayıt Tarihi : 21.1.2009 23:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Metin Çeçen](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/01/21/sana-dogru-37.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!