Sana Degil Şiiri - Atilla Durukan

Bu bakışlar, bu çiçekler
iltifat ve göz süzmeler,
sanma ki sana,
az kaldı,
sana da geliyor sırası,
tozlanan resimler gibi,
duvardaki hayalin,
yakındır.
ılık sevda meltemleri,
okşamayacak artık tenini.
ne şelale yagmurları,
ne yağan kar taneleri.
öpmeyecek dudaklarını.
dağa çıkmanın,
yeşile sırtını dayayıp,
yeşili, seyretmenin,
sebebi kalmayacak.

giderken tüm sevdalar kalıyorsa,
anlamı ne dünlere sığınmanın.
olması gerekenin bugün olması gibi,
işte bu gün, o gün olması gündür.

sende biten sermayen bilki güzelligindir,
sabun köpüğü gibi attıgın sevdaların,

uyanınca bir sabah,yagmurlu sabahlarda,
gece yaşadıkların rüyadegil, bilmiş ol,
geceler hortlak gibi, sarılırken tenine,
dökülen şaraplarda yudum,yudum günahlar,
kaç can yaktığın gözlerin, hesap soracak senden,
tuttuğun haram eller, ellerine yapışıp,
haykırarak yüzüne,ihanetin kusacak.
gözlerin,yuvalarından fırlayacak yerlere,
pınarları kurumuş, senden hesap soracak.

öpyüğün çiçeklere bak,
kurumakta tek tek,
şehvetle doldurduğun yataklar alev, alev,
sesi kulaklarında hala yankılanıyor.

ne suçu vardı,o minnacık yüregin,
üç kuruş para,mal, mülk için.
yabancı tohumunu ta içinde taşıyıp,
söyle ne suçu vardı,
sana tapan sevdanın,
söyle ne suçu vardı,
seniseven adamın.
söyle ne suçu vardı,
öldürdüğün canların.