Bir gece yürüyüşünde yine ben
Sesleri dinliyorum sen yoksun
Sensizlerdeyim rolüm neydi?
Ha şimdi hatırladım acı çeken bir serseriydi
Kim bu diye sorma bilirsin
Biraz anlasan yaşasan tanırsın
Aman ne diyorum ben
Anlasan zaten yaşamam bunları ben
İşte yine rüzgarın sesi kulağımda
Hele tenimi okşayışı ürperiyorum
Hemen seni hatırlıyorum yoksun
Sen, o sıcak dokunuşun içimi ısıtıyordun
Rüzgarda sanki nedense garip geliyor
Ağaçlar bana dallarıyla alkış mı tutuyor ne?
bulamadığım halde dimdik ayakta duruşuma
Anlayamıyorum rüzgar esiyor ben gülüyorum
Sen gitmişsin çok mu ilk değil ki bu
Ha olmuşsun ha yok hiç farketmez
Ben alıştım buna ama yetmez
Biliyorum yine sen üzerine alınacaksın
Ama bu içimden kağıda akıttıklarım
Sana değil...
Aşkıma, sevgime, umuduma vede hayatıma
Her seferinde istemediğim halde
Bana kucak dolusu karanlık açan yalnızlığa
Sana değil bu senin gidişine
Acıma hayatta bulamadıklarıma
Sana değil... alınma sana değil
Kayıt Tarihi : 6.2.2012 20:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!