Sana Değer Şiiri - Mustafa Karaahmetoğlu

Ey... İçimdeki çocuk!
Aldanma! Asıra ayarlı sevdalara,
Sevda dediğin yürekte yara.
Dinlemesi çok güzeldir Leyla ile Mecnun’u
Şimdi kimsenin yüreği yanmıyor artık
O’nlar masal, bedenlerse beş para
İnanma seviyorum demesine,
İnanma hissetmedikçe sahte masumiyetine
Dur! Dur biraz kendini dinle...
O’na ihtiyacın olduğun da olacakmı yanında
Anlarsın yalnız kaldığını
Sevdanın alçakca kullanıldığın da
Haykır… Diliyorsan haykır tabi
İsyan serbest, isyan bir nebze aldığın nefes
Pişmanlıksa emin ol,
Tükendikçe pişman herkes.
Ey küçük çocuk... Vaz geçme,
Vaz geçmek sana yakışmaz
Sevdayı çekmek gerek
Sana yakışan sevgiliyi adam gibi sevmek
Sana yakışan vaz geçmeyen yürek
Tutamazsa dilek, tuttuğun kayan yıldızı
Kırılsın bu bilek
Ucuz, ucuza gider,
Mühüm olan pahalıyı görmek
Sevda geçememektir
İncelmez, kopsun denilmez
Kopsa da sevda değildir kimse üzülmez
Vuslat nasibe gelir, nasip vuslata gitmez
Maksatlar firar ederse
Sevdaya, sevda denmez
Güven gider şüphe gelir kalmaz
Sevdayı yeniden, yeniden başlatamaz
Can acıtır sevda, yürek kanatır
Sancısını çektikçe ağlatır
Gün gelir güneş doğar yavaşlatır
Aydınlanır bir yalnızlık ertesi
Vuslat gibi gelir yarin
Seni seviyorum demesi
Çekip gidenin gözü
Aynada tokat gibi yüzüne iner
Sen sevdiğine değil sevdana değer ver
Ver! Ver... Sevdana değer ver…
İçindeki çocuk sevmeye, sevilmeye
Mertliğe değer.