bir tavan arasında vurmuş
sararmışlıktan safrana
gül kurusu zarflarında
mektupların yüzleri
dört yapraklı yonca yok
ya kaydı düştü, özgür oldu
ya eridi biyoloji kitabımda
konu başlığına resim oldu
ördüğün kaşkol da kayıp
tünelde kaldı muhtemelen
bir fakirin boynunda şimdi
kalbinin ısısı, teninin emeği
kutunun içinde kırılmış
fildişi fincan taşınırken
narin kulbunu tuttum
kaldırdım havaya doğru
öylece bakakaldım
hilali görürmüşüm gibi
ay doğunca tutulan
dileği düşürmüşüm gibi
bir gün gelecek
tebessümün de silinecek
gecelerimde kaybolacak
kocaman siyah gözlerin
silinip gidecek aklımdan
sana dair ne varsa unutup
aslıma rücu edeceğim
14.12.2004
Ahmet Hakan YılmaztürkKayıt Tarihi : 14.12.2004 00:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ne kadar güzel bir itiraf...ve bütün beraberliklerde sanırım öyle yada böyle aslımıza rücu ediyoruz sanırım...
Sevgi ve muhabbetlerimle...
Kendimi bir an tavan arasında eskileri anıları karıştırırken buldum.....:) teşekkürler Hakan
bu halini yitirme diyorum Ahmet Hakan...
Güzel olan ne varsa yaşanmış,
sonrası hüzün de olsa unutulmamalı...
Bu dizeler, o güzelliklerin eseri çünkü...
Güzeldi, tebrikler....
TÜM YORUMLAR (4)