Sana Dair Şiiri - Hatice Gezen

Ne söylesek, ne yazsak anlatmaya yetmeyecek
içimizi böyle tıka basa kaplayan,
kocaman sandığımız yüreklerimizin bu isli-tozlu,
bu kırık-dökük anıları ve belki acı çekmemek için
gözümüzün önünden kaldırıp attığımız
düş kırıklarımızı biriktirdiğimiz odacıklarına sığmayan
bu tarifi imkansız duyguyu...
Tanımlamaya kalktığımızda aklımıza gelen,
hepsini birleştirsek yine de anlatmaya yetmez
şiirlerden yalnız biri gelir dilimizin ucuna:
“Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Kelimelerinse kifayetsiz olduğunu
Bu derde düşmeden önce”...
Sevgilim, düşlerimin suç ortağı,
gece seferlerimin çoban yıldızı,
uykusuzluğumun yoldaşı, tenimin yangını...
Tek kişilik bir yalnızlığa sığdırmaya çalışırken
aşkları, dostlukları, acıları yada umutları,
ömrümün ilk karı beyazlığında düşüverdin avuçlarıma
en muammalı zamanında yalnızlığın...
yağmurdan sonra güneş açar gibi değdi gözlerin gözlerime,
saçlarım değdi gökkuşağına...
Çift kişilik bir yatakta ne kadar büyük bir boşlukmuş meğer
duvara kadarki şu bir yastıklık mesafe,
geceler tek başına uyumak için meğer ne kadar uzunmuş...
yokluğuna katlanıyormuşum bunca yıl,
yalan aşklarla ömrümü avutmuşum.
geciktiğim için kusura bakma,
boşluğunu doldurmak için yerine koyduğum yalancı yıldızlardan,
sen diye kapısını çaldığım yanlış adreslerden geliyorum.
Nihayet çıktın karşıma en kesif umutsuzluğunda hayatın.
Yağmurdan kaçar gibi değil,
can havliyle atlar gibi değil,
öyle değil, bile isteye ama dibini görmeden,
kayalara çakılır mıyım diye bir an düşünmeden
çok yükseklerden daldım gözlerine.
Yangınım oldu ellerin, kayboldum avuçlarında,
dokunduğun her saniye kül oldum önce, gözlerinde yeniden alev aldım...
göze aldım varlığında yok olmayı,
denizden ve malum şehirden vazgeçmeyi,
kendimi unutmayı göze aldım.
Seni sevmenin kaç hali varsa hepsini öğrenmeliyim şimdi,
kaç şekli varsa SENİ SEVİYORUM demenin...
Sabırlı ol diyordun ya,
o sabır bende tükeneli çok oldu,
26 yıl seni beklemek kolay mı?