Kuytu bir köşedeydim
kimseler bilmezdi beni
gece uyurdu
insanlar uyurdu
kaldırımlar uyurdu
beni uyku tutmaz
isyan geceleriydi
isyanım ki
sen
sevdan
düşmüştüm peşine
kan damlaları yüreğimden sızarken gecede
ellerimle uzanırdım rüyalarına
rüyalarımda dokunurdum
rüyalarında yoktum
uzundu geceler o zamanlar
bitmezdi isyan ım
canım
ayrılık türküleri dökülürdü dilimden
ayrıldığın zaman yanımdan
iki damla birikirdi kirpiklerimde
görmezdin
geceler uzundu o zamanlar
vahşi köpekler ulurken gece yarılarında
kaçmadım ordaydım dimdik ayakta
gitmezdim ayrılmazdım bıraktığın yerdeydim
işte orada ayak izlerim
git
bak
gör
sor
duyacaksın
adını ezberlettiğim kaldırımlar söylecek
isyanımı
vefasızlığını
adını
adını adımla anacaklar
ağlayacaksın
hissedeceğim
görmeyeceksin
gece uzun git bir uyku düşle
bir hayal kur yine
sonu hüsran bilsende
ütopyalarla süsle odanı
karanlık gelince
üşüyeceksin
titreyeceksin
ve üzüleceksin
göreceğim orda bir yerlerde olacağım hep.
sen bilmeyeceksin.
Kayıt Tarihi : 13.2.2006 19:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!