Sana Dair Şiiri - Hayat Aktaş

SANA DAİR

Sus kara böcek! Döktürme incileri gözlerinden
Sen bunu denizleri yakarak hak etmiştin.
loş mahzenlerde tozlanmış anılar arasında
hiçliğe atılma zamanını beklerken bile
Felfecire bakar kömür karası gözlerin
Hilelidir onlar,yakar adamı bilirim
ağlarsan,
gitmez kalırsın
korkarım.

Dünden ezberlidir dillerin
Yalanların bini bir para,
Ben yanık türkülerimi anlatırken
Sen kandırdığın ayçiçeklerinin tadını çıkarmaktasın.
Buz kesen ayazlarda
Çıplak baldırlı çocukların
Kızarmış tenleri umurunda olmaz,
Ya da sende bir çentik iz bırakmaz
Koyu kahve topraklarda
haraç mezat
kapkara duvarlar içinde
Her gün bilmem kaç kadının töreselleştirilmesi.
Seninle bir kahve bahsine varım ki
Ne kadar suçluyum diye hiç düşünmedin.

Okyanus ortasına atılmış isyan çiçeklerinin
Sende cevabı hazırdır nasılsa.
O çirkin,sırıtkan dudağında
Bir merhamet kırıntısı arama,bulamazsın.
Dipsiz bir vampir kuyusudur yüreğin
ancak kana susamış,ihanete çatlamıştır.
Seni iyi bilirim ben,
O kadar çoksun ki,ne yana dönsem sen.
Ağlamayı çok iyi becerirsin şımarık kedi
İşin gücün acındırıp kendine baktırmak.
Ağla ki,
Sokak vurgunlarının kirli elleri silsin gözyaşlarını
Yedi mahallenin yosmaları dindirsin acılarını
Sen böyle ağladıkça,
İşittiğim tüm cellatları
Unutmak geliyor içimden
Sayende aşk adına yazılan tüm heceleri
toplayıp bir çuvalda
üzerine benzin döküp yakasım geliyor
Artık içimden zakkum çiçeklerine bakmak gelmiyor
Sahtekar karanfilleri koklamak istemiyorum.
Ahdettim;
Senin meşrebine yakışsın diye,seni şehrin yer yerinde asıp
Şatafatlı site mezarlıklarda ağırlayacağım
Etrafına çit diye koca dikenli kaktüsler,
Mezar taşı diye yosun tutmuş bir kaya dikeceğim
Adın yazmayacak üzerinde üstelik.
soran olursa mezarlık bekçisine bu kimdi diye
“O bir yürek posasıydı”dedirteceğim.
Hayat AKTAŞ
17.06.2011