Sana Dair Şiiri - Latif Aynalı

SANA DAİR
Latif Aynalı
Esnemeye benzeyen pilotların gölgesinde Sevgilim
Birlikteliklerimiz gece gibi beyaz
Iraklarla taçlanmış sevgimiz
Tenlerimizde bir nefise tadı
Yüreğimizde bir nefise burukluğu
Sende nasıl parlıyorsa o mavi elbise
Tartımızdaki, bir parça geceye öyle yıldırımlar, öyle şimşekler düşürüyor nefise
Korkunun ve zulmün adına mühürleniyor adı
Kapkara kışıma, parlak bir ışık düşürmüşse sesin
Yeniden bahar gelmişse yazıma
Üstümüze Yağmıştır, Rahmeti Günay teyzenin
Pilotların gölgesinde sevgimiz
Bir başka sızar sevgimize, gecenin güne karışmış sakarlığı
Uzuyorsa buluşmalarımızın kirli siyah sakalı
Bilinmezliktir başı ve sonu aşkımızın
Geceleri kahve kokulu sistir tenin
Nokta nokta boşluğunda kainatın
Nasıl çekiyorsa kara kapılar koca koca yıldızları
Öyle çekiyorum arzuların taşkınlığında seni
Bunca yokluklar içinde
Tüy hafifliği olmak yasak
Kırılgan keskin saçtelleri olmak
Molozlar arasında, inceyi bulmak yasak
Ne kadar ağırsın o kadar iyi
Ne kadar ağırsın o kadar güzel
Büyü Öyle büyü ki Dağ başımın gölgesinde uyansın bir dev
Yanlız telaşlı bir serçeğe benzeyen yüreğimi sev
Yanlız beni
Yanlız benim tenhalığımı
Ne nefise korkusu
Ne de aşkın, soğukkanlı bir yılana benzeyen uykusu
Korkutmasın seni
Ben yine senin isminle var olacağım
Yine seninle kasabalar şehirler kıtalar yaracağım
Ve günlerden bir gün seninle ben ayrılıklar içinde yeniden
dünyada  buluşacağız
23/08/2019