Sana Dair Şiiri - Mustafa Safa Toprak

Ey ruhuma taze güller serpen kadın
Ruhumda yaktığın aşkın ile çırpın!
Bir rüyadır gözlerin her gün daldığım;
Rüyalarda sen! Dünyalardır aldığım
Bir duraktır kalbim ufuk da kara kış;
Kalbimden kalbine bir hüzünlü kalkış
Öyle bir macera ki yollarda hep sen:
Nicedir senindir gölgelerim desen.
Yokluğun tıkandı anılar da kabir,
Can verdi aynalar bu yüzler kimindir?
Bu yüzler kimin bilmek isterim ama
Aynadaki ölüm cevapsız soruma.
Senden gayrı ölüm olsa bile çatmam;
Dualara dahi ellerimi açmam!
Su iner bakışlardan hep tırnak tırnak;
Yürekte bir çizik nokta nokta dertnak!
Tek yaprak kımıltısı senden çağrışım
Bilmem kaç zamandır tarihsizdir yaşım.
Günlerden bir gün hülyalara yükselip
Uzatsam oradan saçlarına bir ip;
En tatlı hayal ile münbit teline:
Tutunarak insem o ipin beline.
Fecre değin kol kola çekip de kürek,
Sabahın nuruna meşale dikerek!
Alevlenen diline kanımdır şamdan;
Günah gibi sanki mahşer günü yanan!
Varsa bir hakikat hakikattir yokluk,
Şu sözler damlar ağzımdan oluk oluk!
Bu gördüğüm kim hani nerde mevsimler,
Sen yoksun ben yok onlar da mı gittiler?