Sana Dair Şiiri - Hilal Özdemir

Seni Seviyorum diyemedim/
Haykırmak istedikçe/
İçe kapanan iç sesimle/
Kapına geldim/

Anla beni,
Duy sesimi..

Ne şiirler geçiyor yüreğimden/
Ne mersiyeler düşlüyorum senin adına/
Senden habersiz..

Hissetmiyor musun,
Ay ışığında parlayan yıldızları?
Sevgilim..

Sen seviyorsun diye,
Sonbahar nevbahara dönüştü..

Sen Eylül diye seslenince,
Adı gülümserdi dudaklarında sonbaharın,
Gök gülümserdi..

Hilal kaç gece adını sayıkladı gökyüzünde,
Yıldızlara hikayeler anlattı kaç gece,
Sana dair..

Sen Eylül dediğin zaman,
Sonbahar gülümserdi dudaklarında,
Bilmezdin...

Adıyla seslenince Eylül'e,
Harelenirdi dudaklarında sonbahar,
Adını anmanı beklerdi her yıldönümü..

Rüzgarın uğultusunda kaybolurken sesin,
Duymazdın sesimi...

Gecenin bir yarısı,
Herkes uykuda,
Ben uyanığım ve aydede..

Aklıma gelen binbir dize,
Uyutmuyor beni,
Sana yazıyorum,
Okumadığını bile bile..

Elimde ne çay, ne sigara,
Sigara içmem zaten,
Yakışmazda ellerime,
Her ne kadar çayın tiryakisi isem de..

Ama sen öyle misin,
Her ne kadar istemesemde içmeni,
O dumanı üflemek yakışmaz başka birine dünya üzerinde,
Hiç kimseye senin kadar..

Sevgilim...