Ayın battığı yerde bırakıyorum umutlarımı
Ve sana ait herşeyi.
Sonkez buruşturup sektirdim denizinde maviliklerin;
Ellerimdeki mürekkep lekelerini ifşa eden her mahluka.
Olurya zerre gözyaşı kızartırsa gözlerini,
Geri dönüp bakma!
Tuz da bassalar kapanmaz bu yara.
Kaçırdım!
Sana kalkan son otobüs şu giden.
Ve artık sonlarımın da sonundayım
Sana ve sonsuza dair....
Kayıt Tarihi : 2.6.2008 15:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Umut Taşdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/06/02/sana-dair-126.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!