Sana Dair Şiiri - Nuray Sarac Koparal

Sen içimde büyütüp çoşturduğum
İçip kudurttuğum
İsteyip alamadığım bir Aşk oldun!
Oysa ölesiye sevmeliydim seni
Ruhuna,bedenine,tüm dünyana
Ben girmeliydim...
Bir fırtına olup kopmalıydık seninle...
En şiddetli rüzgarla
Dalgalanmalıydı deniz,beni öptüğünde...
Kollarımdayken sen,şimşekler çakmalı
Gökler isyan etmeliydi...
Ellerim ellerinde uyurken ben
Yağmur dinmiş,
Güneş camları kurutuyor olmalıydı...
Sabah önce ben kalkıp
Kahvaltı kokusuna bulaşan
Bir öpücükle uyandırmalıydım seni...
Martılar ve deniz kabuklarım
Kıskanmalıydı; şimdi sadece seni
Seyrederken bulduğum huzur için...
Ağşiyandaki fenerim ağlamalıydı,
Artık orda olmak istemediğim için...
Votkam küfretmeliydi,
Aşkımı onla paylaşmadığım için...
Oysa bunların hiç biri olmayacak! ..
Çok özleyeceğim bir zaman seni
Ama bir gün pes edecek,susacak ve
Sana dair tek kelime yazmayacak kalemim!