Doksanlarda kaldı çocuk yüzüm..
Tanrım, özür dilerim..
Sana çocuk yüzümle geldim..
Hatırlarsın; bin dokuz yüz doksan dört baharında öldürülmüştüm..
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Ölümü hangi yürek hangi kalem isteyerek ve severek anlatabilir ki :(
hele de hayata baharında veda edense o değerli kişi
Hayat , çoğu zaman filmlerde,romanlarda ya da şiirlerde kurgulanandan daha vahşi...
Hayat denen bu cangıl,aslında bir can pazarı...
Etkileyici...Hüzünlü...İsyan ettirici, ama daha çok...
Kutlarım Şubat Bey.
İlhan ı tanrısı mı korusun desem.
Allah rahmet etsin mi ...
Şiir çok başarılı
Kurgusu harika olmuş.
Tebrikler usta
Her yer karanlık...
"Sen" gözlerim kapalı,
Annemin karnında öğrendim
"O" kader parmağımı emerken...
"Ben" bir masal çocuğuyum.
Yüreğim var masal sevdalı...
Nefesim var masal yorumlu...
Gönülle avunuyorum,
Ömürle uyanıyorum.
Önsezilerimde yazılı
Gece-gündüz okuyorum...
"Ben" kaybolsam da, "sen" kaybetsem de,
Korkmuyorum var-yok olmaktan.
Bir gün cennet hayâliyle
Tekrar sana kavuşacağıma
İnancımdandır...
Her masalın sonunda makber
O derin uykuya dalışım.
Az önce yükledim kendi sayfama...sanki şiirine bir yorum yüklü gibi...
Kutluyorum, sn Şubat TÜRKAY bey, başarılar dilerim ...saygılar sunar, esenlikler dilerim.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta