Doksanlarda kaldı çocuk yüzüm..
Tanrım, özür dilerim..
Sana çocuk yüzümle geldim..
Hatırlarsın; bin dokuz yüz doksan dört baharında öldürülmüştüm..
Üşümüştüm! sevgilimin, eski sevgilisinin hediye ettiği montu giymiştim..
Okul çıkışında pusu kurulmuştu,
Arkadaşlar beni taksiye koydu, numune hastanesinde bitti, benim bütün öyküm..
Tanrım, özür dilerim..
Sana çocuk yüzümle geldim..
Babam Üsküdar balık pazarında tezgah açardı..
Annem ev hanımı..
Cinayetime azmettiren iki sene içerde yattı..
İşleyen dört sene,
Onlar yetişkin birer adam oldular..
Ben toprak...
Tanrım, özür dilerim..
Sana çocuk yüzümle geldim..
Kayıt Tarihi : 13.3.2021 18:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
İLHAN'A
hele de hayata baharında veda edense o değerli kişi
Hayat denen bu cangıl,aslında bir can pazarı...
Etkileyici...Hüzünlü...İsyan ettirici, ama daha çok...
Kutlarım Şubat Bey.
Allah rahmet etsin mi ...
Şiir çok başarılı
Kurgusu harika olmuş.
Tebrikler usta
Her yer karanlık...
"Sen" gözlerim kapalı,
Annemin karnında öğrendim
"O" kader parmağımı emerken...
"Ben" bir masal çocuğuyum.
Yüreğim var masal sevdalı...
Nefesim var masal yorumlu...
Gönülle avunuyorum,
Ömürle uyanıyorum.
Önsezilerimde yazılı
Gece-gündüz okuyorum...
"Ben" kaybolsam da, "sen" kaybetsem de,
Korkmuyorum var-yok olmaktan.
Bir gün cennet hayâliyle
Tekrar sana kavuşacağıma
İnancımdandır...
Her masalın sonunda makber
O derin uykuya dalışım.
Az önce yükledim kendi sayfama...sanki şiirine bir yorum yüklü gibi...
Kutluyorum, sn Şubat TÜRKAY bey, başarılar dilerim ...saygılar sunar, esenlikler dilerim.
TÜM YORUMLAR (4)