kendi çölümden aktım baharına
...
tuzsu topraklarımdı susayan
su berrağı gözlerine.
küçük ellerin, hüzünsü gülüşün
ömrüme rehin
bırak saçlarından savrulayım hayata
kokuşmuş işvesinde gezindim
yıllarca
tiksindim ruhuma yapışan tutsaklıktan
tut işte bırakma,
sana çıkar sonum
çıkmazlarda dolaşırken
uzağındakini geç
yakınında olmaktır istediğim.
küçük ellerini ver
kalsın hüzünsü gülüşün,
sende güzel duran.
hoyratım şimdi mağrur ellerinde
tut beni bırakma,
sana çıkar sonum.
sana
sonsuzum.
Kayıt Tarihi : 8.3.2014 00:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)