Sana Can Sunuyorum Şiiri - Gökdemir Elvan

Ne zaman ki sevdim seni Sevgili;

Basîret tâcını aldın başımdan

Bir âmâ gibi baktım gerçeğe

Sen, azgın dalgalar misali her vuruşunda gönül kıyılarıma

Bir umudu daha aşındırdın yüreğimden

Sessizce …

Öyle ya

Sen, geçerken uğramıştın gönlüme

Gitmek için gelmiştin,

Yani sen, bir hasbihâldin tabir-i caizse

Vuslata dair şarkılar besteledim her şafak söyleyemedim

Yorgunuyum artık kifayetsiz kalan kelimelerin

Yalnızca tek bir umut bekliyorum kahve kokan nazarından

Yegâne umut …

Oysa sen;

Gözlerinde ebrûli bakışlarını kollarken

Kurşunlar yağdırıyorsun üzerime

Senin bir tebessümüne muhtaçken bu kalp,

Bir lâhza gülüşüne müptelâyken tüm hayallerim

Sen kaşlarını çatıyorsun

İki dağ birbirine vuruyor sanki

Bulutlar çarpışıyor Ve yıldırımlar düşüyor yere

Sen, hiçbir şeyden habersiz

Gidiyorsun …

Biliyorum...

Duvarlar ördün ardın sıra

Sürgülerini çektin, kapıların, pencerelerin

Sana geldikçe yüreğim koşar adım

Sen zikzaklar çizdin hep saklandın benden

Tezâhür etmedin gecedeki fecir misâli

Önce bir kâse zülâl sundun gönül soframa

Ve sonra

Bir zuhûrat gidişin …

Olmuyor işte, olmuyor

Ne desem, ne etsem, ne yapsam boş

Senin çizdiğin zikzaklardan

Gelinmiyor şâhikadaki vuslata …

Karşılıksız bir aşkın üslûbumu bu bilmem

Semâdan melâl yağıyor üzerime

Prangalar vuruyor çaresizlik bileklerime …

Her gün ellerimi kaldırıp asumana

Dilerken seni

Ve ikbâlsiz bir sevdanın eşiğine başımı koyarak

Can sunuyorum sana …

Oysa sen,

İktifa etmiyorsun bütün yıldızlar ağlıyor

Şimâl gözyaşını düşürüyor elime

Ben çaresizlik yokuşunu çıkarken dizlerim sökülüyor

“Aşk” adındaki iptida-i bir acıyı Soluyor yüreğim

Hayallerim ütopyalara gömülüyor …

Ne zümrüt tepeler kaldı artık

Ne de anemon çiçekleri

Şimdi tek bir mevsim yaşıyorum Soğuk- Zemheri

Zaman dedikleri gibi inayet etmiyor

Seni unutmaya dair …Yıllar geçti üstünden

An gibi aklımdasın

Kirpiklerimi her açıp kapamam da

Göz bebeklerimi yakanı bir zümre ısırgansın …

Bir adın bile yetiyor dünyamı alt-üst etmeye
Bir adın..!
Tılsımını kaybediyor bütün sevgiler
Tevkif ediliyor zaman
Efsûni bir soluk alıyorum cennetten
Sanki bir sen varsın dünyada
Ve en imkânsız aşk benimkisi
“Ben olmaz” sen olmadan
Gitmeden dön sevgili

Ben olmaz, sen olmadan
Gitmeden, dön sevgili