İncecik yollara
Ve sonsuz uzak denizlere dair
Öyküler anlatırdı babam
Lacivertinde suyun
Ve mavisinde göğün
Ayrıntısı gizlidir
Yok olan bir ömrün
Gizemi kalmayan bir yolculuktur zaman
Duraklar belliyse öylesi akar
Bugünü kullanışlı yapan
Önceden gelenlerdir
Doğduğu günü çok iyi bilmeli insan
Ben ki bilmezdim
Özlemler ruhumu böyle ezsin
Acıyan kendimdi acıtan kendim
Çoğaltık bir öyküyü
Hep birşey yarım kaldı
Hatırladım babamı
İnsan doğduğu günü bildiğince insandı....
Kayıt Tarihi : 7.4.2007 00:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Denizci olan babam hep bir özlemle beklenen bir hayat sürdü.Onun kısıtlı beraberliklerimizde söylediği her söz kutsal bir metin gibi ezberlenirdi sanki...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!