Sana bulanmak Şiiri - Kadir Yılmaz

Kalemimi sana buladıkça,
Boyun eğiyor kelimeler.
Satır çizgilerinden taşıyor,
Sana yazılmak istemeyen harfler.

Ben! sana buladıkça kendimi,
Huzurum bana küsüyor.
Ruhum bedenime tövbe ediyor,
Ellerim kendi boynuma gidiyor.

Ben! sana buladıkça gecemi,
Işıklar bana küsüyor.
Yıldızlar annesiz kalıyor,
Ay semaya küsüyor.

Bir intahara ne kadar emare varsa,
Bir bir önüme diziliyor.
Yeterki ben kendimi sana bulamayım!
Düşlerim beynimde intahar ediyor.