Sana Bu Şiiri Hiç Okumayacağım

Bu şiiri sana hiç okumayacağım
Üzülürsün...
Düşünürsün ve sonra daha çok üzülürsün.
Hatırlarsın geçmişi ve daha da üzülürsün.
Elimi tutup gezdiğimiz günleri,
(annemin) Mezara diktiğimiz gülleri
Sabahı zor ettiğimiz geceleri,
Söylenmemiş kelimeleri,heceleri,
Beni bırakıp gittiğin sürek avları,
Seni bırakıp gittiğim bekar damları,
Benim bir türlü bitmeyen okul yılları,
Senin anlatmaktan usanmadığın yaptığın yolları,
Paketten usulca çaldığım sigaraları,
Üstün açılınca örttüğüm sararmış yorganları,
Evde beslediğimiz evcil hayvanları,
Arada bir yıkamayıp sabaha kalan tabakları,
Bahçede biriken solmuş yaprakları,
İşe başladığımda elimdeki çatlakları,
Sobanın közünde pişen patlıcanları,
Her derdimizi dert bilen yiğit canları,
Bahçeye kurduğun salıncakları,
Bayramda kapıya doluşan yavrucakları,
Kerbelayı anlatırken akan yaşları,
Göl üstünde kaydırdığımız küçük taşları,
Ahrete göçmüş akraba,arkadaşları,
Benim yirmili,senin ellili yaşları
Hatırlarsın üzülürsün.
Bu şiiri sana hiç okumayacağım,
Çünkü ben seni bilerek hiç üzmedim BABA...