Sana Borçluyum Şiiri - Teoman Özgün

Ağlamaktan boğazım düğümlendi,
Ansızın ağlama nöbetlerim geliyor nasıl da!
Yine camın etrafına kafes çizdim.
Yine senin ıtır gibi kokunu soludum,
Kalem elimde sessizlikle dolu,
Tekrar senin anıların bu yakınlarda,
İşte bu haldeyim uzun zamandır,
Senin yerin kocaman bir boşluk,
Senin dışında tüm şehir biliyor halimi,
Kanadı kırılmış bir güvercin gibiyim,
Bu özlemiş kalbi sana borçluyum,
Ben bu idam ipini sana borçluyum,
Bu evde gölgenle baş başa kaldım,
Onun da beni terk edeceğinden korkuyorum..