Sana Bıraktım Şiiri - Yakup Paslı

karanlık dünyamda ılık titreyiş
solmuş ömrümde rengi gösteriş
söylemekte değil sevmektedir iş
bıraktım kendimi sır perdesine

öyle nefsani dünyevi değil
cümlesi sadece aşk evi değil
seninle her mekanda her devirde bil
bıraktım kendimi müjde sesine

karşıma çıkan ilk değilsin de
zorsun yolları tuzak ilsin de
varsın önünde baş eğilsinde
bıraktım kendimi sen hevesine

bakışın dalgayı aştı limanda
huzurumu buldum tozda dumanda
ben seni ilk gördüğüm anda
bıraktım kendimi zor kalesine

bir sancı kalbime doğru giderken
yorgundum sana aşığım derken
ben kendimden çok seni severken
bıraktım kendimi gül bahçesine

gittiğim yerlerde sana varınca
okuduğum fallar senli çıkınca
bu yalan dünyadan sonsuz bıkınca
bıraktım kendimi ay deresine

damarım kanım temiz etimsin
uhrevi arzumsun tek lezzetimsin
allahın yağdırdığı rahmetimsin
bıraktım kendimi nur köşesine

ey her tatlı uykumu bölen güzel
nereye bu gidişin ne olur düzel
çıkmaz yollarımdayken uzandı bir el
bıraktım kendimi aşk yaresine

ümraniye