Sana bıraktığım,
bende kalan kokuna karışan kokumdu diye
düşünmene neden olacak bir yalnızlıktı işte.
Sıra dışı bir gün müydü,
gölgelerini üzerimize kapayarak biten.
Üzerimde izi kaldı günbatımının.
Denizi bulanıklaştıran gülüşlerindi içimde
yankılanan mavinin kardeşi.
Ellerine sığdırmaya çalıştığın
bu küçük ellerin sahibi,
bir dervişin sabrından çok
uzak tez canlılıkta yaşayan,
ısrarla bunu ben de
öğreneceğim diyen
kırka merdiven dayamış
yakışıklıdan bozma
bir kel adamdım iste.
Bu küçük parmaklar değil miydi,
bağlamanın perdelerinde nehir gibi akıp giden.
Oysa sen türkü sevmezdin,
nezaketen
dinler gibi yapar,
nedense hayran
hayran bakardın.
Bunu anlayamadım sanma sakın.
Sevgili olamadan
sevgi oldun yüreğimde
aştın beni.
Sevdim mi?
Evet ben de
sevdim seni?
Seni sevdim ama sende
sevemedim kendimi.
Kaldım bir başıma,
kaldım öylece ulu orta.
Sabrımı denedim
ne kadar
sürecek diye.
Olacak mıydı,
seninle gelen ayların ardından
sensizliğe gebe gün çökümü.
Kalacak mıydık
yine yapayalnız.
Kimsesizliğe karışan
sessizlikte.
Oysa sen yine
gülüyorsun,
gamzelerin gülüyor gecenin ortasında.
Yaz sıcak mıydı?
Susuz bir yaz mıydı?
Necati Cumalı'nın bir romanında mıydık?
İsimsiz kahramanları mıydık
geçen günlerin.
Seviştiğimiz kadar da
didiş miydik hiç durmadan.
Yok bu kez olmayacakların
olurunda mi yasadık geçen iki yılı.
İnanmamaya devam edelim mi
diye düşünürken bitendik işte.
Sana bir şey demedim
sonunda
sen de demedin,
gittik birbirimizden.
Yay gibi yüzünü şekillendiren
kaşlarını
çatmanı bekledim hep.
Sen gülmeyi tercih ettin.
İzi kaldı gülüşlerinin,
gün izine karışan ağlamaklı
gözlerimde gökkuşağına
dönüşerek yüreğime inen.
Sendin giden,
kendimden
benim gittiğim gibi.
Meditasyona başladım yine.
Güçsüzlüğümü saklıyorum
kendimden.
Yeni bir kitaba başladım.
Aşk, seks ve kadınlara dair.
Kafam dağılır
belki diye.
Farkında olmadan
sana mı yazdım bu dizeleri.
Yoksa teşhir mi
Ediyorum yüreğimi.
Buda'nın 'Geçmiş geçmişte kaldı,
bitti,
gelecek hiç gelmedi,
şimdide yasa,
anda yaşa her şeyi.
Gözlemle duygularını,
düşüncelerini,
algılarını.
Bu beden benim,
ben bu beden miyim?
Ne geçmişin peşinden
git,
ne de gelmemiş gün için
hayal kur.'
(aşağı yukarı böyleydi) sözleri geldi aklıma.
Gün izinin ardından
gelen bir düş gibisin.
Bana yakın,
bendensin.
Sana benzerlerin benindensin.
Benim sana benzeyenlerime ithaf olunur.
Ali YeginKayıt Tarihi : 2.5.2008 15:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!