Sana Bir Sır Vereceğim Şiiri - Ayhan Baydil

Sana bir sır vereceğim
Adımı biliyorsun geçmişimi değil
Geleceğimi de hiç bilmezsin
Yüzümdeki tebessümü bilirsin İçimdeki yarayı değil
Sana bir sır vereceğim
Beni çok mutlu bilirsin
Her akşam ağladığımı değil
Sana bir sır vereceğim
Çaresizim yorgunum Dizlerim tutmuyor
Sonbaharda ağacından düşen yapraklar gibiyim
Rüzgar her vuruşunda Ağaçtan düşer dururum Giderim taa uzaklara...
Toprağında açmayan çiçek gibiyim
Sulandıkça solarım
Gün geçtikçe kururum biterim
Sana bir sır vereceğim
Nefes nefese kalırım
Arar dururum…
Sevdiklerimi, mutluluğumu,anılarımı
Dalar gözlerim taa uzaklara
Bir sığınak bir mesken ararım
Kendimden geçerim bazen kendimi tanımadan
Sana bir sır vereceğim
Islanırım yağan yağmurlarda
Gelen giden sormaz olur
Sokak lambalarına muhtaç kalırım
Kimsenin haberi olmadan
Sana bir sır vereceğim
Dostlarda gitti arkadaşlarda
Geriye kalan içimde bulunduğum dört duvar
Birde beni yalnız bırakmayan allahım
Sana bir sır vereceğim
Nasılda geçiyor zaman nasılda değişiyor bunca şey
Susuyorum bugün yarın belki başka günler... Belki başka zamanlar...
Sana bir sır vereceğim
Uzaktan bir ses küçük bir ışık belki bir pırıltı beklerim ihtimali olmasa bile...
Sana bir sır vereceğim
Limanında duran vapur gibiyim
Dalgalar vurdukça sallanır dururum
Yalnızlığımı giderir beni kendime getiren zaman gibi
Sana bir sır vereceğim
Beni unut yalnızlığımı değil
Sana bir sır vereceğim
Zamanın derinliklerinde unutulmuş bir rüya gibi değil
Zamanda açan çiçek gibi
Zamanda meyve veren ağaç gibi beni bil beni tanı
beni tanıdıklarndan başaka kendinden bile başaka bil