Yalnızdım
Aklımın içinde mahşeri kalabalıklar,
İçime kara kederle haber salan ulaklar,
İstanbul’un orta yerinde,
Sanki tüm ümitleri elinden alınmış işportacılar.
Sen bana şiirler okurdun,
Ben demirin tozunu alan,
Yaralarımıza iyi gelen kaçak bir çay demlerdim.
O vakit
Hangi zamandı bilmiyorum.
Ezberimde kalan gözlerin,
İçinde akan ırmaklar,
Selvi kavaklar,
Dallarında sızan leylekler,
Su içen şerçler,
Kuytularında yıkanan güzel yüzlü kızlar.
Dağların, dağların kuytularında,
Bilmiyorum hangi nefesimi tuttuğum,
Sesimi duyuramadığım,
Hangi rüzgârın serinliğinde,
Uluyan kurtlar,
Leylaklar, bozkırlar.
Aklında olsun diye,
Geçerken düşmeyesin,
Kara kederli uçurumlarda,
Gök biter,
Tutunabileceğin büyük, büyük, mutlu ağaçlar,
Ve kuşlar çizerdim.
Tekin BAYRAM
Kayıt Tarihi : 14.1.2015 16:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!