Sana bir şey olur mu? Şiiri - Mutlu Tahir

Olmaz be evladım.
İlki gittiğinde, ben gidiyorum dedi.
Yetiyordu ve yetti.
Hayata yeni bir başlangıçsın.
Sınırı ne okyanus derinliği,
Nede gökyüzü enginliği.
Buruk bir hüzün benimki.
Müsaadeye, müsaade.
Biliyor musun ki; hayat seninin hayatın.
Sende başlayıp, sende biten.
Doluluğu; ızdırap ve çelişki.
Yaşamak bir sanatsa; belki de neşeli.
Dilemediğin özür, özrüme varlığın…
Seni, olduğun gibi seven.
Aşk bu, evlat aşkı.
Tabii ve nihayetsiz.
Ben, sessiz ve sedasız.
Bu yolun yolcusuyum eminim.
İsyansız; sende olacaksın.
Bende zuhuru.
Yaprak dökümünün başlangıcıydı kardeşin.
Sonuç hep aynı, en sondaki sensin.
Kardeş kavgasında en emin.
Yalnızlığım, har vurup harman savurmaya başladı.
Kala kaldık, Köroğlu Ayvaz.
Ne gurur kaldırır, nede naz.
Siz, bizim gururumuzsunuz.
Yolunuz açık olsun, umudunuz sonsuz.
Yaşamın, bazen şansı olduğu söylenir.
Benimki rast gelmedi, belki sizinki gelir.
Düşündüğün yeter be evlat.
Dedim ya.
Bir şey olmaz.
Olsa, olsa ölümüm olur,
Unutulmaya görsün yeter ki.

Belçika, 26.11.2008