Sana Bir Avuç Aşk Getirdim

Aşkın en somut hali avuçlarımda
Ve ben parmaklarımı kaybediyorum saçlarında
Gözlerin diyorum bakma aşık olduğuma
Gülüp de zatıaline müptela eyleme, söndürme yıldızımı

Üstüm başım aşk içinde bugün vurma bakma tozatma
Adım attığın her santimetre vatanımdır gülme sakın
Uçkurunu çözeceğim hayatın terbiyesizlik diz boyu
Sakın saklanma firarların ardına somut hali bak aşkın

Sizle hesabım yok nereden bileceksiniz niye şiir yazdığımı
Ben aşkın en somut halini avuçladım da yinede sesimi çıkaramadım
Bütün küsüşler akşam üstüne denk gelmişti halbuki, kendine iyi bak
Öyle bir aşktayım ki birazdan ölüm gelebilir angina pektoris kılığında

Biriydi çoğul yaşadığım şehrin her kişisinde her köşesinde
Sokak lambasına sarıldım bir keresinde sırf O diye…
Köpek rezilliğim işte dolandım durdum mavzerlerin sırtında
Patladı beynim ceylanlar gözlerinden su içmek üzereydiler

Her yolculukta kayboluşlar ve tesadüfler göğsümün ortasında
Serçeler yağmura aldanırdı bense gözünün içinde oturana
Kimdin, hangi öykünün figüranıydın da şımarıktın
Saçların demiştim kaybolmuştu parmaklarım
Aşkın en somut hali avuçlarımda ve ölümü boğuyorum

Kaç kere kurşuna dizdiler de yinede yüzünü güldüremedim
Ağlama sen ben ömür boyu yağarım, hadi kalk git işine
Bu şiirde burada bitsin noktayı koyanı vururum Allah’ıma…
Aşk avuçlarımda kimseye söyleme ikimize sakladım…

Daha yeni başlıyoruz yaşamaya...