Sana Benziyorum Şiiri - İbrahim Uğur Toprak

Her sabah baktığım aynadaki,
Artık ben değilim sanki.

Biliyordum.
Eskisi gibi olmayacaktı
Hiç birşey elbet.
Belki de çok uzaktaydı,
Şişelerde aradığım saadet.

Kendimi hapsettim,
Küçücük bir odaya.
Masada birkaç şişe şarap,
Üç beş paket de cigara.
Komidinde bir teyp var,
Sağda, solda birkaç eski resim.
Hepsi o kadar.

Evet,
Durmadan ilerliyor saatler.
Birer birer boşaldı,
Masadaki şişeler.
Kim bilir kaç kez de başa sardı,
Teypteki şu kaset.

Kalmadı kimse hayatımda.
Sadece,
Boşalan şişelerin dibindeki
Damlalar gibi,
İzleri kaldı kalbimde.

Oysa,
Bir sen gitmezsin diyordum,
Sevgili yalnızlığım.
Bir sen gitmezsin.
Herkes alıp ceketini sırtına,
Çekip gitse de benden çok uzaklara,
Sen gitmezsin sanıyordum.
Ama, yanılmışım.
Sen de gidermişsin.

Yo! Hayır, suçlamıyorum.
Belki de sen de haklısın.
Zaten,
Bir nedenin de yok hani,
Benimle kalman için.
Hem, Murathan Mungan da diyor ki:
'Kimdi giden, kimdi kalan
Giden suçlu mudur her zaman? '

Dedim ya! Suçlamıyorum seni.
Bende ki,
Eski bir alışkanlık.
Kurtulamadım.
Hala, her sabah uyanıp erkenden,
'Günün aydın olsun' diyorum.
Sanki,
Aynada gördüğüm senmişsin gibi.
Evet, farkındayım.
Değişiyorum.
Ve sanırım,
Git gide de sana benziyorum.
Yalnızlık! ..
Benim,
Eski sevgilim.

31.08.04/Salı
01:11/İzmir