Parçalara bakarak anlamlar arar
Gözlerim küçüldükçe yansır
Koca gözleriyle bir çocuk resminde
Bir bütüne anlam verecek kadar
Oysa bir bütünü büsbütün parçalayan
Hayata tutkunum en asi parçam kadar.
Babama sorduğum sorular kadar masumum
İnan ki buyum
Çünkü anlamadım hayatı
Anlattığın masallar
Masal kalmalıydı lamba ve cin
Ben anlamalıydım fikrini deneyerek
Ya da ölümüne anlatmalıydın benim için.
Çünkü inanmalıyım
Çünkü bozulur düzen, farklılıklardan
Bir sırada dümdüz ip gibi olmalıyım
Hiç birbirimize benzemeyen
Yanlarımızı saklayıp
Benzemez olsam da
Sana benzemeliyim
Bana benzemelisin
Ya da benzediğimizi düşünmeli
Farkımıza öfkeli resmi bir zihin...
Kayıt Tarihi : 29.12.2023 03:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!